நின்று மறைந்தான்

என் தோட்டத்து மயில்

மாதுமையாள் பெற்றமரகத மயில் வாசன்

            மாமயில் விட்டிறங்கி வாசலில் வந்துநின்றான்

ஓதுமெய் ஞானம் ஓதி உணர வைத்து

            ஓங்காரப் பொருள் உரைக்க ஒளியானான்

பேதுமனத்து பேதமை தன்னால் வெதும்பி

            பெதும்பி கண்ணீர் பாய்ந்துகால் நனைக்க

ஏதுமெய் யறியா ஏழையோ நீயென

            எள்ளி நகைத்து என்னெதிர் நின்றுமறைந்தான்

இனிதே,

தமிழரசி. 

சொல்விளக்கம்:

மாதுமை - திருக்கோணேஸ்வரத்து அம்பாள்

மரகதமயில் வாசன் - முருகன்

ஓதுமெய்ஞானம் - ஓதும் மெய்ஞானம்/கற்பதால் வரும் உண்மைஅறிவு

ஓதி உணரவைத்து - கூறி அறியவைத்து

ஓங்கரப் பொருள் - ஓம் என்பதன் கருத்து

உரைக்க - கூற

ஒளியானான் - ஒளிவடிவம் ஆனான்

பேதுமனம் - மயங்கும் மனம்

பேதமை - அறிவின்மை

வெதும்பி - வெந்து

பெதும்பி -விம்மி

ஏதுமெய் - எது உண்மை

அறியா ஏழையோ - அறியாத பெண்ணா

எள்ளி நகைத்து - ஏளனமாகச் சிரித்தல்

தினம் அருளாய் கந்தா!

கருவாய் உயிர் சுமந்தே

கழல் தொழுதேன்

வருவாய் என நினைந்தே

வையத்திற் பிறந்தேன்

முருகாய் உனைக் கண்டே

மனம் கொண்டேன்

திருவாய் அகத் திருந்தே

தினம் அருளாய் கந்தா

இனிதே,

தமிழரசி.