பேரருள் தன்னில் மூழ்குவனே!

பண்ணே மொழியே பழந்தமிழ் பாவே

          பாரிட மெங்கனும் பயின்றிடும் தேனே

எண்ணே யுந்றன் இளமையின் வனப்பே

          ஏங்கிடும் உளத்து ஒளியெனப் புகுந்தே

கண்ணே நிறைந்தே காட்சியும் தந்தே

          காத்திடு மருள்விழி கண்டு கந்தே

பெண்ணே ஆய பெருமாட்டி யுன்

          பேரருள் தன்னில் மூழ்குவனே!

இனிதே,

தமிழரசி.